16. hafta kontrolü bizim için ayrı bir önem taşıyordu. Bebeğimizin cinsiyeti belli olacaktı. Çok heyecanlıydım. İçimizden hep kız bebek geçiyordu. Mide bulantılarım da çok olunca, etrafımdaki herkes, kesin kız geliyor diye beni heveslendirmişti. Önemli olan sağlıklı olmasıydı ancak yine de kendimi şartlandırmıştım.
Kontrole gittiğimizde, ultrasonografi sırasında eşim Birol ve ben aynı anda "pipiye" benzeyen birşey gördük ve birbirimizin elini sıktık. Ancak yine de içimden kız olması için dua ediyordum. Sonra doktorumuz, hemşireye eli ile bir işaret yaptı. Hemşire odadan çıktı ve kısa bir süre sonra elinde küçük mavi bir patikle geri döndü. Bebeğimiz "erkek" oluyordu. Önce çok kötü oldum. Kendimi kız fikrine o kadar çok kaptırmıştım ki, " Erkek" mi diye üzgün bir ses tonuyla doktora döndüm. Gözlerim dolmuştu.
Buruk geçen bir gecenin ardından, ertesi sabah karnıma "Canım oğlum" diye dokunmaya başladım. Daha 2 gün geçmeden, kız fikrini unutmuştum bile. Şimdi onun sadece sağlıklı olması için dua ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder